Akita – to dumna rasa, pies wpisany na listę dziedzictwa kulturowego Japonii, pies otoczony w tym kraju ochroną i uwielbieniem. Ze swojego doświadczenia mogę napisać, iż rzeczywiście nie jest to rasa dla każdego, bowiem wychowanie akity wymaga zaangażowania czasu i konsekwencji w wychowaniu. Jest psem dominjącym, obronnym o bardzo zrównoważonym charakterze, bardzo przyjaznym do ludzi. Akita  jest jednak myśliwym, więc puszczona wolno zapoluje na dziką zwierzynę, ale też i na psa czy kota sąsiada. Nie jest to pies z którym można chodzić bez smyczy bowiem może próbowac zaatakować innego psa na spacerze. Akita utrzymuje dystans do innych ludzi, choć bez wrogości i agresji będzie się obcym bacznie przyglądać. Z pewnością akita należy do psów inteligentnych, łatwo rozumie zasady panujące w domu, bywa jednak uparta i często próbuje postawić na swoim.

Akita posiada piękną sierść z bogatym podszerstkiem, który gubi 2 razy w roku. W związku z tym w okresie linienia wymaga intensywnego wyczesywania, nie jest więc psem dla alergików. Żywienie akity nie jest trudne, moje psy chętnie jedzą suchą karmę choć często wspomaganą mięsem, twarogiem czy jajkami. Uwielbiają również surowe ryby czy suszone żwacze jagnięce i wołowe. Nie wymagają intensywnego ruchu, uwielbiają długie spacery by potem przespać kilka godzin przy kominku. Lubią miec ciągły kontakt z człowiekiem i nie nadają się na psa przebywającego tylko na zewnątrz z ograniczonym kontaktem z domownikami. Bardzo przywiązują się do ludzi i cierpią odizolowane. Moje psiaki starają się zawsze być w moim pobliżu, nie są jednak nachalne i wiecznie spragnione pieszczot.

Aby mieć w pełni zsocjalizowaną i przyjacielską akitę warto chodzić z nią do psiego przedszkola oraz przejść podstawowe szkolenie posłuszeństwa. Ten wspólnie spędzony czas zaowocuje wzajemnym zrozumieniem, a psu pozwoli poznać rolę jaką pełni w rodzinie. Szkoleniowiec podpowie jak wzmacniac pozytywne zachowania psa i jak reagować na zachowania niepożądane.

Oto kilka zasad, które warto przestrzegać

  • Pies powinien mieć swoje miejsce do spania, od początku powinien być karcony słownie gdy próbuje wchodzic na kanapy, fotele i odsyłany na swoje miejsce.

  • Nie pozwalamy leżeć psu w przejściach, nie obchodzimy psa, zawsze gdy pies leży na drodze naszego ruchu staramy się zachęcić go by wrócił na swoje miejsce.

  • Nie pozwalmy psu żebrać w trakcie naszych posiłków, również odsyłamy go na jego miejsce.

  • Zawsze chwalimy i nagradzamy psa, gdy wykona polecenie zgodnie z naszym oczekiwaniem. Gdy zachowanie jest z nim niezgodne- ignorujemy je.

  • Nie używaj siły czy przemocy fizycznej wobec psa, absolutnie nie bij. Wywołuje to odwrotny skutek, pies zaczyna się nas bać i może stać się agresywny, a nie chcesz przecież wychować agresora.

  • Używaj krótkich komend: nie wolno, do mnie, na miejsce. Nagradzaj od razu gdy pies na nie zareaguje.

  • Od małego przyzwyczajaj do pielęgnacji, wyczesywania, kąpieli, suszarki, urządzeń domowych.

  • Jeśli nigdy nie zastanawiałeś jak dobrze wychować psa idz z nim na szkolenie metodą pozytywną lub kup dobrą książkę na ten temat. Dobre wychowanie psa daje dużą frajdę i powód do dumy. Powodzenia.